Берриш а вовшех дагабовлу, цара Хьуна дуьхьал барт бо:
Тхайн дайша санна оха къинош летийна. Оха вонаш а дина, Іеса а лелла тхо.
«Муха вала веза Со хьуна къинтІера, ЯхІуд-мохк? Массо а хьан бераш Сох дІахерделла. Уьш цІушна суждане оьхуш бу, деланаш уьш боццушехь. Аса царна мел оьшург латтийнера, амма уьш ямартлонца лелара, тобанашца нахаца лелаш болу зударий болчу а оьхуш.
Иштта леларна Аса таІзар дийр дац те? – боху Везачу Эло. – И санна долчу халкъана Аса бекхам бийр бац те?
qac Цqac*у урамийн ченалахь ма Іохку бераш а, къаной а охьаэгна. Сан йоІарий а, кегий нах а мостагІчун туьро охьабехкина. ОьгІазваханчу ва дийнахь Ахь уьш хІаллакбира. Церан синош ца кхоош, къизаллица уьш байъира.
Къинош а летадора, харцонаш а лелайора, хьарамдерг а леладора оха. Дуьхьал а девлла, Хьан весеташна а, парзашна а тІерадевллера тхо.