Ас цуьнан куьг хІордана тІе дуьллур ду, хишна тІехула цуьнан аьтту куьг а дІадохуьйтур ду.
Цо Соьга эр ду: „Хьо – сан да а, сан Дела а ву, со кІелхьарвоккхур волу тарх а ю“.
Цуьнан тІаьхье Ас гуттаренна а латтор ю, стигал мел лаьтта, лаьттар ду цуьнан паччахьан гІант а.
Нагахь цуьнан тІаьхьено товрат-хьехам битахь, я уьш Аса тІедехкинаршца ца лелахь,
нагахь Сан парзаш цара дохадахь, я Сан весеташ цара лар ца дахь,
цара лелийначу зуламна Ас гІожаца таІзар дийр ду, цара летийначу къиношна еттарца Ас таІзар дийр ду.
ХІунда аьлча Маликех хьаьнга аьлла Дала: «Хьо Сан КІант ву, тахана Хьан Да хили Сох»? Кхин а: «Со Цуьнан Да хир ву, Иза Сан КІант а хир ву?»