Книга От Иоанна Cтих 8 | Параллельные места

Ләкин сез хәзер Адәм Улының җирдә гѳнаһларны кичерергә хакимлеге барлыгын белерсез!Һәм Гайсә паралич суккан кешегә:– Тор, үзеңнең ятагыңны алып, ѳеңә кит! – диде. Хәзер сез Адәм Улының җирдә гѳнаһларны кичерергә хакимлеге барлыгын белерсез. Мин сиңа әйтәм, – Гайсә паралич суккан кешегә мѳрәҗәгать итте:– Тор, ятагыңны ал да ѳеңә кайт. Адәм Улының җирдә гѳнаһларны кичерергә хакимлеге барлыгын белеп торыгыз.Һәм Гайсә паралич суккан кешегә:– Сиңа әйтәм: тор, ятагыңны ал да ѳеңә кайт, – диде. – Айнеас! Сине Гайсә Мәсих савыктыра. Ятагыңнан тор, – диде аңа Петер. Ул кеше шундук торды.

Кеше шунда ук терелде һәм ятагын алып йѳреп китте. Бу хәл шимбә кѳнне булганга күрә,

яһүдләр савыккан кешегә:– Бүген шимбә кѳн, безнең канун буенча, син ятагыңны алып йѳрергә тиеш түгел, – диделәр.

Ул аларга:– Мине савыктырган Кеше миңа: «Ятагыңны ал да йѳр», – дип әйтте, – диде.

Аңардан:– Сиңа: «Ятагыңны ал да йѳр», – дип әйткән Кеше кем Ул? – дип сорадылар.

Гайсә җыелган халык арасына кереп югалганга, савыккан кеше Аның кем икәнен белми иде.

Соңрак, Гайсә аны Аллаһы Йортында очратып:– Менә син савыктың. Сиңа тагын да начаррак булмасын ѳчен, инде моннан соң гѳнаһ кылма, – диде.

Ул кеше, яһүдләр янына барып, үзен савыктыручының Гайсә икәнен әйтте.

Шушы эшне шимбә кѳнне эшләгәне ѳчен, яһүдләр Гайсәне эзәрлекли башладылар.

Гайсә аларга:– Минем Атам һәрвакыт эшли, Мин дә эшлим, – дип җавап бирде.

Яһүдләр Аны шимбә кѳнен бозуы ѳчен генә түгел, бәлки, бигрәк тә Аллаһыны Үземнең Атам дип атап, Үзен Аллаһыга тиңләгәне ѳчен дә үтерергә теләделәр.

Гайсә аларның бу теләкләренә:– Сезгә хак сүз әйтәм: Атасының нәрсә эшләвен күрмичә, Улы Үзе һичнәрсә дә эшли алмас, – диде. – Атасы нәрсә эшләсә, Улы да шуны эшләр.

Ата Үзенең Улын ярата һәм Үзе эшләгән һәр эшен Аңа күрсәтә. Ул Аңа сезнең исегез китәрлек моннан да зуррак эшләр күрсәтер әле.