Әмма Петер: – Һанани! Ни ѳчен син шайтанга йѳрәгең белән идарә итәргә ирек бирдең? Хәтта, акчаның бер ѳлешен яшереп калдырып, Изге Рухка ялганларга уйлагансың, – диде. –
Шулай булгач, безнең аталарыбыз да, без үзебез дә күтәрә алмаган йѳкне шәкертләр җилкәсенә салып, сез хәзер ни ѳчен Аллаһыны сыныйсыз?
Кайберәүләр Мәсихне сынап караган кебек, без Аны сынамыйк – алар елан чагуыннан үлделәр.
Ләкин һәркемне дә үзенең үк кызыктырып алып кереп китүче һәм аны тозакка эләктерүче хайвани теләкләре вәсвәсәгә кертә.