Ләкин ул: «Хак сүз сезгә әйтәм: мин сезне белмим», – дип җавап кайтарган.
– Остаз, – диде Яхъя, – без бер кешенең, Синең исемеңне кулланып, җеннәрне куып чыгаруын күрдек. Безнең белән бергә йѳрмәгәнгә күрә, без аңа туктарга куштык.
Шуннан соң Яхъя әйтте:– Ѳйрәтүче! Бер кешенең, Синең исемеңне кулланып, җеннәрне куып чыгаруын күрдек, һәм ул безнең белән Синең артыңнан йѳрмәгәнгә күрә, без аңа туктарга куштык.
Кешеләр һәм фәрештәләр теле белән сѳйләшсәм дә, әгәр миндә мәхәббәт юк икән, ул чакта мин яңгыравык бакыр яки чыңлавык тәлинкә кебек кенә булыр идем.
Пәйгамбәрлек итү сәләтем булса да, барлык серләрне һәм һәртѳрле гыйлемне белсәм дә, таулар күчерерлек иманым булса да, әгәр миндә мәхәббәт юк икән, мин берни булмас идем.