Ләкин халык ѳйдән чыгарылгач, Гайсә, бүлмәгә кереп, кызның кулыннан тотты, һәм кыз торып басты.
Аңардан кѳлделәр, әмма Ул аларны куып чыгарып, кызның атасын, анасын, Үзенең юлдашларын алып, кыз яткан бүлмәгә керде.
Баланың кулыннан тотып, аңа әйтте:– Талита, кум! (Ягъни, «Кызым, сиңа әйтәм, тор!»)
Кыз бала шунда ук торды һәм йѳри башлады, аңа унике яшь иде. Барысы да күргәннәреннән хәйран калдылар.
тезләренә егылып, кѳчле тавыш белән: – Раббым! Бу эшне аларга гѳнаһ дип санама, – диде һәм җан бирде.