Книга Деяния Cтих 37 | Параллельные места

Выбор основного перевода

Открыть комментарий или сравнить с другим переводом

Выбор книги основного перевода

Деяния Яңа Гаһед

Яңа Гаһед

От Матфея

От Марка

От Луки

От Иоанна

Деяния

К Римлянам

1. Коринфянам

2. Коринфянам

К Галатам

К Ефесянам

К Филиппийцам

К Колоссянам

1. Фессалоникийцам

2. Фессалоникийцам

1. Тимофею

2. Тимофею

К Титу

К Филимону

К Евреям

Иакова

1. Петра

2. Петра

1. Иоанна

2. Иоанна

3. Иоанна

Иуды

Откровение

← Предыдущая

Деяния

Следующая →

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28

Шаул исә һаман да, Раббының шәкертләрен үтерергә теләп, аларга яный иде. Ул иң баш руханидан

Гайсә юлыннан баручы ир-атларны да, хатын-кызларны да кулга алу һәм Иерусалимга алып килү вәкаләтен бирә торган хат сорап алды. Хат Дәмәшекъ гыйбадәтханәләре ѳчен иде.

Юлда барганда, инде Дәмәшекъкә якынлашып килгән вакытта, кинәт Шаулның тирә ягы күктән тѳшкән яктылыктан балкып китте.

Ул җиргә егылды һәм: – Шаул, Шаул! Нигә син Мине эзәрлеклисең? – дигән тавыш ишетте.

– Син кем, Әфәнде? – дип сорады Шаул. – Мин – син эзәрлекли торган Гайсә, – дип җавап бирде тавыш.

– Тор да шәһәргә бар. Нәрсә эшләргә кирәклеге хакында анда сиңа әйтелер.

Шаул белән бергә булган кешеләр тавыш-тынсыз басып торалар иде. Чѳнки алар әлеге тавышны ишеттеләр, әмма һичкемне күрмәделәр.

Шаул җирдән торды, күзләрен ачты, ләкин беркемне дә күрә алмады. Шуңа күрә Дәмәшекъкә аны җитәкләп алып килделәр.

Ѳч кѳн буе аның күзләре күрмәде, һәм ул ашамады да, эчмәде дә.

Дәмәшекътә Һанани исемле бер шәкерт бар иде. Илаһи күренештә Раббы аңа: – Һанани! – дип эндәште. – Әйе, Раббым, – диде ул.

– Туры урам дип аталган урамга бар. Яһүд яши торган йортка кереп Шаул исемле тарслыны сора. Ул хәзер дога кыла.

Ул илаһи күренештә Һанани исемле берәүнең үзе янына килүен һәм, күзләре янә күрә башласын ѳчен, Һананиның аның ѳстенә кулларын куюын күрде, – диде аңа Раббы.

– Раббым! Мин күп кешеләрдән ул адәмнең Иерусалимда Синең изгеләреңә күрсәткән күпме явызлыклары турында ишеттем.

Сиңа табынучыларның барысын монда да кулга алырга аның баш руханилардан вәкаләте бар, – диде Һанани.

Әмма Раббы аңа: – Кузгал, чѳнки Мин аны чит халыкларга һәм патшаларга, шулай ук Исраил халкына, Минем турыда шаһитлек бирү ѳчен, Үземнең корал итеп сайладым.

Үземнең исемем хакына аның күпме газап чигәргә тиешлеген Мин аңа күрсәтермен, – диде.

Һәм Һанани, шул йортка килеп, Шаул ѳстенә кулларын куйды. – Шаул туган! Күзләрең күрә башласын ѳчен һәм сине Изге Рух белән сугарырга дип Раббы – сиңа юлда күренгән Гайсә – мине синең яныңа җибәрде, – диде Һанани.

Шундук, күзләрен каплап торган тәңкәләр коелып тѳшкәндәй, Шаул тагын күрә башлады. Ул урыныннан торды һәм суга чумдырылу йоласын үтте.

Ашап алганнан соң, аңа янә кѳч керде. Шаул берничә кѳн шәкертләр белән бергә Дәмәшекътә булды.

Ул шундук: «Гайсә – Аллаһы Улы», – дип, гыйбадәтханәләрдә вәгазь сѳйләп йѳри башлады.

Аның сѳйләгәнен ишеткән бар кеше, хәйран калып: – Иерусалимда шул Кешегә табынучыларны юкка чыгарырга тырышкан кеше түгелме соң бу? Монда да ул аларны, кулга алып, баш руханиларга тапшыру ѳчен килмәдеме икән? – диделәр.

Ә Шаул кодрәтләнгәннән кодрәтләнде. Гайсәнең Мәсих икәнлеген исбат итеп йѳреп, Дәмәшекътә яшәүче яһүдләрне аптырашка тѳшерде.

Шактый күп вакыт үткәч, яһүдләр аны үтерергә сүз куештылар.

Алар аны үтерү ѳчен кѳне-тѳне шәһәр капкаларын күзәтеп тордылар. Әмма Шаул аларның бу ниятен белеп алды.

Шәкертләр аны тѳнлә белән, кәрзингә утыртып, шәһәр дивары аркылы тѳшерделәр.

Иерусалимга килгәч, Шаул шәкертләр белән бергә булырга тырышты, әмма барысы да аннан курыктылар, аның Гайсә шәкерте булуына ышанмадылар.

Барнаб исә Шаулны рәсүлләр янына алып килде һәм аның юлда Раббыны күрүен, Раббының аңа нәрсәләр әйтүен, аның Дәмәшекътә Гайсә исеме хакында кыюлык белән вәгазь әйткәнен аларга сѳйләп бирде.

Шаул шәкертләр белән калды һәм Иерусалимда Раббы исеме хакында кыю рәвештә вәгазьләп йѳрде.

Шулай ук ул грек яһүдләре белән күп тапкырлар очрашып сѳйләште, бәхәсләште. Ә алар аны үтерергә тырыштылар.

Имандашлар, бу хакта белеп алгач, аны Кайсариягә озаттылар, ә аннан Тарска җибәрделәр.

Бѳтен Яһүдиядә, Гәлиләядә һәм Самареядә иман итүчеләр бердәмлеге ѳчен тыныч заманнар килде. Бердәмлек ныгыды, Раббыга карата тирән хѳрмәт белән йѳрде. Изге Рухның дәртләндерүе астында иман итүчеләрнең саны арта барды.

Петер исә, бик күп җирләрдә булганнан соң, Аллаһының Лүддәдә яшәүче изге кешеләре янына килде.

Анда ул, сигез ел буе авырып ятучы, паралич суккан Айнеас исемле бер кешене күрде.

– Айнеас! Сине Гайсә Мәсих савыктыра. Ятагыңнан тор, – диде аңа Петер. Ул кеше шундук торды.

Лүддәдә һәм Шарунда яшәүче бар халык, савыккан кешене күреп, Раббыга иман китерделәр.

Яфу шәһәрендә Табита (грек телендә «Доркәс») исемле иман итүче бер хатын бар иде. Ул һәрвакыт яхшы эшләр кыла, фәкыйрьләргә ярдәм итә иде.

Шул кѳннәрдә ул хатын авырып вафат булды. Аны юып, югары каттагы бер бүлмәгә урнаштырдылар.

Параллельные места

Деяния 1:13

Кайтып җиткәч, үзләре тукталган ѳске каттагы бүлмәгә керделәр. Анда Петер, Ягъкуб, Яхъя, Әндри, Филип, Томас, Бартулумай, Маттай, Һалфай улы Ягъкуб, Шимун кѳрәшүче һәм Ягъкуб улы Яһүд бар иде.

Лүддә Яфуга якын булганлыктан, шәкертләр Петернең анда икәнен ишеттеләр һәм, аның үзләре янына тизрәк килүен үтенеп, Петер янына ике кешене җибәрделәр.

Петер алар белән бергә Яфуга килде, һәм аны югары каттагы бүлмәгә алып керделәр. Барлык тол хатыннар, Петер янына килеп, елый-елый, Доркәс теккән күлмәкләрне, киемнәрне күрсәттеләр.

Бүлмәдән бѳтен кешеләрне чыгарып җибәргәч, Петер тезләнеп дога кылды һәм, мәеткә таба борылып: – Табита, тор! – диде. Хатын күзләрен ачты һәм, Петерне күргәч, торып утырды.

Петер, кулын биреп, аны торгызды һәм иман итүчеләрне, тол хатыннарны чакырып, Табитаны алар каршына тере килеш бастырып куйды.

Бу хәл бѳтен Яфу халкына билгеле булды, һәм күпләр Раббыга иман китерделәр.

Петер Яфуда Шимун исемле күнче йортында шактый вакыт яшәде.

← Предыдущая

Деяния

Следующая →

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28

Выбор основного перевода