Исхьакхан шовзткъа шо кхаьчча, цо Падан-Арама цІе йолчу меттера Ребикха ялийра. Иза арамхо волчу Бетаалан йоІ а, арамхочун Лабанан йиша а яра.
Кхузара дІа а гІой, Падан-Арам олучу метте гІо, хьайн ненада Бетаал ваьхначу цІийне. Цигахь Іаш хьан ненан ваша Лабан ву. Цуьнан цхьа йоІ ялае.
«Нахьиран кІант Лабан вевзий шуна?» – аьлла, хаьттира Якъуба. «Вевза», – жоп делира Іуша.
Шен йишин кІантах и кхаъ беача, Якъубана дуьхьалвеана, иза мара а воьллина, барт а баьккхина, шен цІа чу вигира Лабана. Якъуба дийцира Лабанна хиллачух лаьцна дерриг а.