«Безнең атабыз – Ибраһим», – дип күңелегездән әйтәсе булмагыз. Сезгә әйтәм: Аллаһы менә бу ташлардан Ибраһимга балалар булдыра ала.
Агачлар җимеш биргән кебек, тәүбә иткәнегезне эш белән күрсәтегез! «Безнең бит атабыз – Ибраһим», – дип уйламагыз да. Мин сезгә шуны әйтәм: Аллаһы менә шушы ташлардан Ибраһимга балалар булдыра ала.
Алар, җавап биреп:– Безнең атабыз – Ибраһим, – диделәр.Гайсә аларга әйтте:– Сез Ибраһим балалары булсагыз, Ибраһим эшләрен эшләр идегез.
Сезнең атагыз Ибраһим Минем кѳнемне күрәчәгенә шатланды. Ул аны күреп куанды.