Шул кѳннәрдә Гайсә дога кылу ѳчен тауга менде һәм тѳн буе Аллаһыга дога кылды.
Марта исә бик тырышып табын әзерләп йѳри иде һәм Гайсә янына килеп:– Раббым! Сеңлемнең бѳтен эшне миңа гына калдыруына бер дә пошынмыйсыңмы? Әйт әле аңа, миңа булышсын, – диде.