Шуннан соң мин ак болыт һәм болыт ѳстендә утыручы адәм улына охшаган Затны күрдем. Аның башында алтын таҗы һәм кулында үткен урагы бар иде.
Аллаһы Йортыннан тагын бер фәрештә чыгып, болыт ѳстендә Утыручыга кѳчле тавыш белән: «Үзеңнең урагыңны алып ур: урак ѳсте җитте, чѳнки җир уңышы ѳлгерде», – дип кычкырды.
Шуннан соң, болытта Утыручы Үзенең урагын җир ѳстенә җибәрде һәм уңыш урылды.