Минг йил Сенинг назарингда бир кундайдир, Қисқа бир тун вақтидайдир.
Сен одамларни супуриб ташлайсан, Улар гўё тушга ўхшайди. Улар тонгда унган янги майса кабидир. Тонгда майса янгидан ўсиб чиқса ҳам Оқшомда сўлиб, хазон бўлади.
Эвоҳ, улар экилиши биланоқ қуриб қолади. Ерга ўтқазилиши биланоқ сўлиб қолади. Илдиз отиши биланоқ қуриб қолади. Ҳа, Эгамизнинг нафаси уларни қуритади. Бўрон уларни сомондай учириб кетади.