Дѳньяга килүче һәр кешене яктыртучы Яктылык – чын Яктылык иде.
Ул дѳньяда булды, ләкин дѳнья, Аның аша яратылган булуга карамастан, Аны танымады.
Иерусалим! Пәйгамбәрләрне үтерүче, үзеңә җибәрелгәннәрне ташлар атып үтерүче Иерусалим! Кош үзенең балаларын канаты астына җыйган кебек, Мин дә синең кешеләреңне ничә тапкыр шулай бергә җыярга теләдем, әмма сез теләмәдегез!
Шуның аркасында Гайсә дә, халыкны Үзенең каны белән изгеләндерер ѳчен, шәһәр капкасы тышында газап чикте.