Шунда мин күктә, югарыда очып барган бѳркетне күрдем. Аның: «Калган ѳч фәрештә кычкыртачак быргы тавышы аркасында җирдә яшәүчеләргә кайгы, кайгы, кайгы!» – дип кѳчле итеп кычкырганын ишеттем.
Беренче кайгы үтте, менә аның артыннан тагын икесе килә!
Шуңа күрә, күкләр һәм анда яшәүчеләр, куаныгыз! Әмма җиргә һәм диңгезгә кайгы, чѳнки иблис, вакыты аз калганын белеп, Кѳчле ярсу белән сезгә тѳште!»