Книга От Иоанна Cтих 7 | Параллельные места

– Кил, – диде аңа Гайсә.Петер, кѳймәдән чыгып, су ѳстеннән Гайсәгә таба китте. Аларның берсе – Гайсәнең яраткан шәкерте – Аның күкрәгенә терәлеп диярлек утыра иде. Гайсә, анасын һәм шунда торган сѳекле шәкертен күреп, анасына:– Ханым! Менә бу – синең улың, – диде. Ул шунда ук Шимун Петер һәм Гайсәнең теге сѳекле шәкерте янына йѳгереп барып, аларга:– Раббыны кабердән алып киткәннәр. Кая куйганнарын белмибез, – диде. Шул вакыт Петер, артына әйләнеп карагач, артларыннан Гайсәнең яраткан шәкерте килүен күрде. Бу – кичке аш вакытында Гайсәнең күкрәгенә терәлеп диярлек утырган, «Раббым! Сиңа кем хыянәт итәчәк?» – дип сораган шәкерт иде.

Ярдан йѳз кырык аршын чамасы гына ераклыкта булган башка шәкертләр, кѳймә белән килеп, балык белән тулган ятьмәне сѳйрәп ярга алып чыктылар.

Ярга чыккач, алар икмәкне һәм учакта яткан балыкны күрделәр.

Гайсә аларга:– Тоткан балыкларыгызның беразын монда алып килегез, – диде.

Шимун Петер зур балыклар белән тулган ятьмәне ѳстерәп җиргә чыгарды. Анда йѳз илле ѳч балык бар иде. Балыкның шундый күп булуына да карамастан ятьмә ертылмады.

Гайсә аларга:– Ашарга килегез, – диде.Шәкертләрнең берсе дә: «Син кем?» – дип сорарга батырчылык итмәде, чѳнки алар Аның Раббы икәнен белделәр.

Гайсә якынрак килеп икмәкне алды һәм аларга ѳләште, шулай ук балыкны да алып аларга бирде.

Бу инде Гайсәнең, үледән терелтелгәннән соң, шәкертләренә ѳченче тапкыр күренүе иде.

Ашаганнан соң Гайсә Шимун Петердән:– Яхъя улы Шимун! Син Мине башка шәкертләремә караганда күбрәк яратасыңмы? – дип сорады.Петер Аңа:– Әйе, Раббым! Син минем яратуымны беләсең, – дип җавап бирде.Гайсә аңа:– Минем бәрәннәремне кѳт, – диде.

Гайсә икенче мәртәбә:– Яхъя улы Шимун! Син Мине яратасыңмы? – дип сорады.Петер Аңа:– Әйе, Раббым! Син минем яратуымны беләсең, – дип җавап бирде.– Минем сарыкларыма кѳтүче бул, – диде.

Ѳченче мәртәбә Ул аннан:– Яхъя улы Шимун! Син Мине яратасыңмы? – дип сорады.Петер, Аның: «Син Мине яратасыңмы?» – дип, ѳченче мәртәбә соравына кѳенеп, Аңа:– Раббым! Син бѳтенесен беләсең. Син яратуымны да беләсең, – дип җавап бирде.Гайсә аңа:– Минем сарыкларымны кѳт, – диде. –

Сиңа хак сүз әйтәм: син яшь чакта үзеңне-үзең билбаулап, теләгән җиреңә бара идең. Ә картайгач, кулларыңны сузарсың, һәм башка берәү, сине билбаулап, теләмәгән җиреңә алып барыр.

Ул бу сүзләрне Петернең нинди үлем белән Аллаһыны данлаячагын белдереп әйтте. Шуннан соң Гайсә аңа:– Минем артымнан бар, – диде.