Алар шатлыкларыннан һәм таң калудан һаман да ышанмый торганда, Ул алардан:– Сезнең монда ашарга берәр нәрсәгез бармы? – дип сорады.
Балаларым! Мин сезнең белән инде озак булмам. Сез Мине эзләрсез. Яһүдләргә әйткән сүзләремне сезгә дә әйтәм: Сез Мин китәчәк урынга килә алмассыз.