Довуд бутун Исроилда шоҳлик қилар экан, халқини одиллик билан бошқарарди.
Сен ҳам Менинг олдимда, отанг Довуд каби, софдил ва тўғри бўлиб юрсанг, Мен амр этган ҳамма фармонларимни ижро этсанг, қонун–қоидаларимни маҳкам тутсанг,
Бенуқсон ҳаёт кечиришни ўрганаман, Қачон бунга эришаман? Пок юрак ила ўз уйимда умр кечираман.
Мен қулим Довудни чўпон қилиб тайинлайман. У сурувимни боқади, уларга чўпонлик қилади.