Орадан кўп вақт ўтмай халқ қийинчиликлардан минғирлаб нолий бошлади. Уларнинг нолишларини эшитган Эгамиз ғоят ғазабланиб, қароргоҳга аланга туширди. Аланга авж олиб, қароргоҳнинг четларини куйдириб юборди.
Қирқ йил у наслдан нафратланиб, Шундай дедим: «Бу халқ Мендан юз ўгиради, Амрларимга бўйсунишдан бош тортади.»