Мана, Эгам Раббий менга мадад беради, Қани, ким мени айбдор деб айта олади?! Қаранг, уларнинг ҳаммаси кийим каби эскиради, Уларни куя еб тамом қилади.
Кўзларингизни самоларга қаратинг, Пастга, ер юзига назар солинг. Самолар тутун каби йўқолади, Замин кийим каби тўзиб битади. Замин аҳли чивиндай ўлиб кетади, Мен берадиган нажот эса то абад бўлади, Менинг ғалабам бекор қилинмайди.