Қурбонгоҳнинг тўртала бурчагига ўзидан йўниб чиқарилган биттадан шох ясат. Қурбонгоҳ ва унинг шохларини бронза билан қоплат.
Темир қаламу қўрғошин билан Қояга абадий ўйиб битилса!
Севги ва садоқатни асло тарк этма. Бўйнингга маржон қилиб тақиб ол, юрагинг қаърига ёзиб қўй.
Уларни бармоғингга боғла, юрагинг қаърига ёзиб қўй.
Мана, ҳаммаси кўз ўнгимда ёзиб қўйилган. Мен жим турмайман, уларни жазолайман. Қилмишларига яраша уларга тўлиқ қайтараман.
Сен ўзингни ишқор билан ишқаласанг ҳам, Кўп совун ишлатиб, ўзингни ювсанг ҳам, Айбдорлик доғларинг кетмайди, Булар доим кўз ўнгимда туради, — деб айтмоқда Эгамиз Раббий. —
Очиқ кўриниб турибдики, бизнинг хизматимиз туфайли ёзилган Масиҳнинг мактуби сизларсиз. Бу мактуб сиёҳ билан эмас, балки барҳаёт Худонинг Руҳи орқали ёзилган, тош лавҳаларга эмас, балки инсон қалбининг лавҳаларига ёзилгандир.