Моны ишетеп, Гайсә хәйран калды һәм артыннан ияреп баручыларга әйтте:– Сезгә хак сүз әйтәм: Исраилдә Мин мондый ышануны һичкемдә күрмәгән идем.
Йѳзбашына Гайсә:– Ѳеңә кайт, һәм сиңа иманың буенча булсын, – диде.Һәм аның хезмәтчесе шул сәгатьтә үк савыкты.
Гайсә борылып карады һәм, аны күреп:– Кыю бул, кызым! Сине ышануың савыктырды, – диде.Һәм шул вакытта ук хатын савыктырылды.
Ул ѳйгә кергәч, бу сукырлар Аның янына килделәр. Һәм Гайсә:– Минем ярдәм итә алуыма сез ышанасызмы? – дип сорады.– Әйе, Әфәнде, – дип җавап бирделәр алар.
– Бар, сине ышануың савыктырды, – диде Гайсә.Ул шунда ук күрә башлады һәм Гайсәгә ияреп китте.
Гайсә исә хатынга:– Ышануың сине коткарды, имин йѳр, – диде.
Гайсә аңа:– Тор, юлыңда бул; ышануың сине савыктырды, – диде.