Книга От Матфея Cтих 22 | Параллельные места

Гайсә аннан киткәндә, артыннан ике сукыр иярде.– Давыт Улы, безгә шәфкать күрсәтче! – дип кычкырдылар алар. Насаралы Гайсәнең үтеп баруы хакында ишетеп, ул кычкырып җибәрде:– Давыт Улы Гайсә! Кызган мине! Күпләре аның эндәшмәвен таләп иттеләр, әмма сукыр тагын да кѳр тавыш белән кычкырды:– Давыт Улы, кызган мине! Шунда ул:– Давыт Улы Гайсә! Кызган мине! – дип кычкырып җибәрде. Алдан баручылар аңа дәшмәскә куштылар; әмма ул тагын да катырак итеп:– Давыт Улы! Кызган мине! – дип кычкырды.

Әмма Гайсә аңа бер сүз белән дә җавап кайтармады. Шәкертләре, янына килеп, Аннан үтенә башладылар:– Җибәр аны. Югыйсә ул кычкырып безнең арттан килә.

– Мин Исраил халкының югалган сарыкларына гына җибәрелгән идем, – дип җавап бирде Гайсә.

Әмма хатын якын килде һәм Аның каршында йѳзтүбән капланып:– Әфәнде, миңа ярдәм итче! – диде.

– Икмәкне балалардан алып, кѳчекләргә ташлау яхшы түгел, – диде Гайсә.

– Әйе, Әфәнде. Ләкин кѳчекләр дә хуҗаларының ѳстәленнән коелган валчыкларны ашый бит, – дип җавап кайтарды хатын.

Гайсә аңа:– Әй, хатын! Синең иманың нык! Сиңа теләгәнеңчә булсын, – диде.Һәм шул ук вакытта аның кызы савыкты.

Аннан киткәч, Гайсә Гәлиләя диңгезе яры буйлап барды. Ул тауга менеп утырды.

Аның янына халык тѳркемнәре аксакларны, сукырларны, гарипләрне, телсезләрне һәм башка күп тѳрле авыру кешеләрне алып килделәр. Алар авыруларны Аның аяклары янына салдылар, һәм Гайсә аларны савыктырды.

Телсезләрнең сѳйләшүен, гарипләрнең савыгуын, аксакларның йѳрүен һәм сукырларның күрүен күреп, халык таң калды. Һәм алар Исраил Аллаһысын данладылар.

Гайсә шәкертләрен чакырып, аларга:– Кешеләрне кызганам. Алар Минем белән инде ѳч кѳн буе, ә ашарларына һичнәрсәләре юк. Минем аларны ач килеш җибәрәсем килми: юлда хәлсезләнерләр, – дип әйтте.

– Шундый тѳркемне туендырырлык икмәкне монда, чүлдә, кайдан алырга? – диделәр Аңа шәкертләре.

– Сездә ничә икмәк бар? – дип сорады Гайсә.– Җиде икмәк һәм берничә кечкенә балык, – дип җавап бирделәр алар.