һәм күптән түгел таш тауны тишеп ясалган кабергә салды. Зур таш тәгәрәтеп алып килеп, кабер авызын каплап куйды һәм китеп барды.
Алар, китеп, куркынычтан саклар ѳчен, кабер авызын каплаган ташка мѳһер сугып, каберне сакларга гаскәриләрен куйдылар.
Шәкертләре шул ук кѳнне кич белән, яһүдләрдән куркып, йорт ишекләрен бикләп җыелып утырганда, Гайсә килеп керде һәм, уртага басып, аларга:– Сезгә иминлек булсын! – диде.
Атнаның беренче кѳнендә икмәк сындырып ашау ѳчен бергә җыелдык. Паул иман итүчеләр белән әңгәмә корып утырды һәм, икенче кѳнне китәргә ниятләгәнгә күрә, әңгәмәне тѳн уртасына кадәр дәвам итте.