узып баручы Гайсәне күреп:– Менә, карагыз, Аллаһы Бәрәне, – диде.
Хәбәш Изге язманың шушы урынын укый иде: «Ул, сарык кебек, суярга китерелде. Йонын кыркучы алдында Тавышсыз торган бәрән кебек, Авызын да ачмады.
Чѳнки сез беләсез: ата-бабаларыгыздан бирелгән мәгънәсез тормыштан алтын-кѳмеш кебек фани нәрсәләр белән түгел,
бәлки гаепсез һәм пакь бәрән кебек булган Мәсихнең кадерле каны белән йолындыгыз.