Книга Деяния Cтих 15 | Параллельные места

Иң элек Гайсә Мәсих аркылы һәммәгез ѳчен Аллаһыма рәхмәтләр укыйм, чѳнки иманыгыз хакында бѳтен дѳньяда сѳйләнелә. Сезне бертуктаусыз искә алуыма Аллаһы шаһит, Аның Улы хакындагы Яхшы хәбәрне белдереп, Аңа бѳтен рухым белән хезмәт итәм. Аллаһы Үз ихтыяры белән, ниһаять, яныгызга килергә мѳмкинлек бирсен иде дип, догаларымда һәрвакыт ялварам. Чѳнки сез ныгысын дип, сезгә нинди дә булса рухи бүләк бирү ѳчен, ягъни уртак иманыбыз нигезендә бер-беребезне дәртләндерү ѳчен сезне бик күрәсем килә. Чѳнки сез ныгысын дип, сезгә нинди дә булса рухи бүләк бирү ѳчен, ягъни уртак иманыбыз нигезендә бер-беребезне дәртләндерү ѳчен сезне бик күрәсем килә.

Рим шәһәрендә Паулга сак астында аерым яшәргә рѳхсәт ителде.

Римга килеп ѳч кѳн торганнан соң Паул яһүдләрнең башлыкларын җыйды. – Туганнар! Үз халкыбызга яки аталарыбызның йолаларына каршы һичбер нәрсә эшләмәсәм дә, мин Иерусалимда тоткын булдым һәм римлылар кулына тапшырылдым, – диде ул аларга. –

Алар миннән сорау алганнан соң, үлемгә хѳкем итәрлек һичнинди гаебем булмаганга күрә азат итәргә теләгәннәр иде.

Әмма, яһүдләр моңа каршы килгәнлектән, мин кайсарга мѳрәҗәгать итәргә мәҗбүр булдым, ләкин үз халкымны нәрсәдә дә булса гаепләү максаты белән түгел.

Шуңа күрә мин сезне очрашып сѳйләшергә чакырдым. Чѳнки минем шушы богауларым Исраил баглаган ѳмет ѳчен, – диде Паул.

Ә алар аңа: – Без Яһүдиядән синең хакта хатлар да алмадык, Яһүдиядән килгән туганнардан да беркем синең хакта бернәрсә хәбәр итмәде һәм начар сүзләр сѳйләмәде.

Хәер, без синең фикерләреңне үзеңнән ишетергә теләр идек. Чѳнки безгә билгеле булганча, һәркайда бу мәзһәбкә каршы сѳйлиләр, – диделәр.

Билгеләнгән кѳнне Паул яшәгән йортка элек килгәннән дә күбрәк кешеләр килде. Ул иртәдән кичкә тикле Аллаһы Патшалыгы хакында аңлатты, Гайсә турында Муса кануныннан һәм пәйгамбәрләр язмаларыннан дәлилләр китереп, аларны инандырырга тырышты.

Кайберләре аның сүзләренә инандылар, кайберләре исә ышанмадылар

һәм бер-берсе белән килешә алмыйча таралыштылар. Алар киткәнче Паул болай диде: – Изге Рух сезнең аталарыгызга Ишагыйя пәйгамбәр аркылы менә нинди яхшы сүзләр әйткән:

«Бу халык янына бар да әйт: Тыңлап-тыңлап та, аңламассыз, Карап-карап та, күрмәссез.

Чѳнки бу халыкның йѳрәген май баскан. Кѳчкә генә ишетә колаклар, Күзләрен дә алар йомганнар. Әгәр шулай булмаса, Күзләре белән күрерләр, Колаклары белән ишетерләр иде. Йѳрәкләре белән аңларлар, Миңа таба борылырлар Һәм Мин аларны савыктырыр идем».