Везачу Элана дІакъастийна хир бу цо лелош болу мах а, беш болу пайда а. ДІа а къевлина, Іалашдеш хир дац гулдинарг, хІунда аьлча Везачу Элана уллохь Іаш болчу нахана кхочур ду иза, цаьрга дуззалц хІума яийтархьама а, дика бедар тІейохийтархьама а.
Цара аренгахь дечиг а гулдийр дац, хьаннашкахь дитташ а хедор дац – мостагІийн герз чІеш хилла дІахІуттур ду царна. Шайгара хІонс а яьккхина, талор диначарна цара талор дийр ду, цаьргара хІонс а йоккхур ю›’“». Иштта боху Хьалдолчу Эло.
«Хьажал, Ярушалайм-гІаланах чагІаран кад бийр бу Ас. Массо а цунна гонахара къаьмнаш, иза дІа а мелла, техкаш хир ду. Ярушалайм-гІалина го барехь дакъа а лоцуьйтуш, ЯхІудан халкъе а иза молуьйтур ду.
ТІаккха ЯхІудан куьйгалхоша шайн дегнашкахь эр ду: „Массо а ницкъийн Веза Эла волчу шайн Делехула Ярушалайм-гІалин бахархоша тхо иракарахІиттош ду“.