ХІара тоьшаллин тептар, дІа а хьарчадай, дІадехка. ХІара хьехаман тептар мухІарца дІа а къовла. Сан мурдаша иза лардойла.
Шен халкъана ницкъ бечарна Ша таІзар ма-дарра, таІзар дорий те Везачу Эло Исраилна? Иза хІаллакдеш хилларш хІаллакбина ма-хиллара, халкъ хІаллакдорий те Цо?
ТІаккха аса, Яхьазкхиала, элира: «Маржа-яІ, Хьалдолу Эла! Халкъо сох лаьцна боху: „ХІетал-металшца дуьйцуш-м вац те иза?“»
Ткъа ахьа, Даниала, хІара дешнаш къайладаха, чаккхенан зама тІеяллалц кху тептарна мухІар а тохий. Дукхахболчара иза доьшур ду, тІаккха хаарш алсамдевр ду».
«ДІавало, Даниал. Чаккхенан зама яллалц, мухІар а тоьхна, дІакъевлина ду и дешнаш, – элира цо. –
Іийсас цаьрга элира: «Шуна делла ду Стигалийн Олаллин къайленаш йовзар, ткъа царна уьш йовзар ца делла.