Кейин: — Агар юртга мен ҳакам бўлганимда эди, — деб қўшиб қўярди, — шикоят ёки бирор масала билан менинг олдимга келган одамга адолат қилардим.
Ўйламасдан: “Ҳамма одамлар ёлғончидир”, дедим.
Наҳот, Эгамни энди кўрмасам?! Ҳа, Уни кўрмасман бу ёруғ дунёда. Тирик зотларни энди кўрмайман. Бу дунёдагилар билан бўлмайман.
Чўпоннинг чодири йиғилганидай Менинг умрим узилди, Мендан тортиб олинди. Умрим тўқувчининг матоси каби битди. Унинг дастгоҳидаги ипдай Менинг умрим ҳам қирқилди. Эй Раббий, туну кун мени қийнайсан.
Сувлар кўтарилиб ошди бошимдан, “Адо бўлдим” дедим ичимда.
Мени отгандинг тубсиз чуқурга, Денгиз бағрига, Мени қуршаб олганди сувнинг гирдоби. Сенинг тўлқинларинг Ўтгандилар устимдан босиб.