“Мен сизларни Мисрдаги қулликдан олиб чиққан Эгангиз Худоман.
Солиҳ ғам–ғуссадан қутулади, фосиқ эса ғамга дучор бўлади.
Солиҳга аталган ёвузлик фосиқнинг бошига тушади, тўғри одамнинг ўрнига хоин ҳалокатга учрайди.
Мен Эгангизман! Ёлғиз Мен Эгангизман, Мендан бошқа қутқарувчи йўқ.
Эгамиз айтмоқда: “Мисрнинг бойликлари, Ҳабашистоннинг хазиналари сеники бўлади! Саво юртининг баланд бўйли одамлари сенга келади. Улар сенга эргашади. Занжирбанд бўлиб, сенга таъзим қилади. Ёлвориб: «Ҳа, Худо сизнинг орангизда! Ундан бошқа Худо йўқ!» дейди.”