Исроил насли эса баракали бўлиб, борган сари кўпайиб бораверди. Миср юрти улар билан тўлиб–тошди.
Ўша пайтда Миср тахтига янги фиръавн ўтирди. У Юсуф тўғрисида ҳеч нарса билмасди.
У ўз халқига шундай деди: — Қаранглар, Исроил халқи бизга қараганда кўпайиб, кучайиб кетди.
Унинг халқини Эгамиз баракали қилди, Душманларига қараганда, кўпайтирди.
Эгамиз Миср халқининг юракларини ўзгартирди, Улар Эгамиз халқидан нафратланди, Эгамизнинг қулларига қарши улар фитна уюштирди.