Аммо ўғиллари Шомуилнинг йўлидан юришмади. Улар тама қилар, пора олар, бир ёқлама ҳукм чиқарардилар.
Қани, айтинглар–чи, қайси бирингизнинг ҳўкизингизни олдим? Кимнинг эшагини тортиб олдим? Кимни товладим? Кимга зулм қилдим? Кимдан пора олиб, унинг айбларини кўриб–кўрмасликка олдим? Эгамизнинг ва У мой суртиб танлаган шоҳнинг олдида мен ҳақимда гувоҳлик беринг, сизлардан бирор нарса олган бўлсам, қайтариб берай.
У ўқий олмайдиганларга берилиб: “Буни ўқинг”, деб айтилган бўлса, улар: “Биз ўқишни билмаймиз”, деб жавоб берадилар.
Ҳеч қаерда ҳақиқат йўқ, Ўзини ёмонликдан олиб қочган одам Ҳалокатга йўлиқди. Эгамиз буларни кўриб, Адолат йўқлигидан озор чекди.
Эгамиз шундай демоқда: “Исроил халқи гуноҳ устига гуноҳ қилди! Мен уларни жазосиз қолдирмайман, Ахир, улар айбсизларни пулга сотяптилар. Камбағалларни бир жуфт чориққа алмаштиряптилар.
Йўқсилнинг бошини тупроққа қориб, оёқ ости қиляптилар, Мазлумни йўлдан четга итариб чиқаряптилар. Ота ва ўғил битта жувон билан ётиб, Мени бадном қиляптилар.
Эй йўқсилларни эзадиганлар, қулоқ солинглар! Эй юртдаги камбағалларни йўқ қилганлар, эшитинглар!