Халқингни Ўз тоғингга олиб келасан, Уларни жойлаштирасан уйинг учун танлаган ерга, эй Эгамиз! Қўлларинг ўрнатган муқаддас масканингга Олиб кириб жойлаштирасан, эй Раббий!
Менга атаб уйни у қуради. Мен эса унинг шоҳлик тахтини то абад мустаҳкам қиламан.
Сен шундай дединг: “Мен то абад яшайдиган жой шу жойдир, Бу ерда истиқомат қилишни истаганман.
Аммо Худога уйни Сулаймон қуриб берди.