Книга От Матфея Cтих 42 | Параллельные места

– Остаз! Син – Аллаһы Улы! Син – Исраил Патшасы! – диде Аңа Натанаил. Адәм Улына иман китерүче һәр кеше мәңгелек тормыш алсын ѳчен, Муса чүлдә еланны күтәргән кебек, Адәм Улы да күтәрелергә тиеш. Адәм Улына иман китерүче һәр кеше мәңгелек тормыш алсын ѳчен, Муса чүлдә еланны күтәргән кебек, Адәм Улы да күтәрелергә тиеш. Халык, хѳрмә ботаклары тотып, Гайсәне каршыларга чыкты һәм:– Һошанна!Раббы исеме белән КилүчеҺәм Исраил Патшасы мѳбарәк! –дип кычкырдылар.

Ул Аллаһыга ышана һәм Үзен Аллаһы Улы дип атый. Әгәр Ул Аллаһыга яраклы булса, ул чакта Аны Аллаһы коткарсын!

Аның белән бергә кадакланган юлбасарлар да Аны шундый ук сүзләр белән мәсхәрәләделәр.

Кѳн уртасында бѳтен җир ѳстен караңгылык каплап алды, һәм кѳндезге сәгать ѳчкә кадәр шулай булды.

Ә сәгать ѳчләр тирәсендә Гайсә каты тавыш белән:– Эли, Эли, лема сабахтани? – ягъни: «Әй, Аллаһым, әй, Аллаһым! Нигә Син Мине ташладың?» – дип кычкырды.

Анда торучыларның кайберләре, Аны ишетеп:– Ильясны чакыра, – диделәр.

Шунда аларның берсе йѳгереп килеп, губка кисәген шәраб серкәсенә манчып, аны таякка элде һәм Гайсәгә эчәргә бирде.

Калган кешеләр аңа:– Тукта! Әйдә карыйк: Ильяс Аны коткарырга килерме икән? – диделәр.

Ә Гайсә, тагын бер тапкыр кѳчле итеп кычкырып, җан бирде.

Һәм менә, Аллаһы Йортындагы пәрдә ѳстән аска кадәр урталай ертылды. Җир тетрәде, таш кыялар ярылдылар,

каберләр ачылып китеп, үлгән изгеләр арасыннан күбесе терелтеп торгызылдылар.

Бу изгеләр каберләрдән чыктылар, ә Гайсә терелгәч, алар изге шәһәргә, Иерусалимга керделәр; һәм күпләр аларны күрде.

Йѳзбашы һәм аның белән Гайсәне саклаучы гаскәриләр, җир тетрәүне һәм башка вакыйгаларны күреп, бик нык курыктылар.– Ул чыннан да Аллаһы Улы булган икән, – диделәр.