Анда кулы корышкан кеше бар иде.– Шимбә кѳнне савыктыру рѳхсәт ителәме? – дип, кайберләре Гайсәдән сорадылар. Чынлыкта исә алар Гайсәне гаепләргә сәбәп эзлиләр иде.
Бу хәлдән соң, гыйбадәтханә башлыгы, Гайсәнең шимбә кѳнне савыктыруына ачуы килеп, халыкка әйтте:– Эшләү ѳчен атнада алты кѳн бар; чирләрегездән савыгу ѳчен шимбә кѳнне түгел, бәлки шул кѳннәрнең берсендә килегез.
Шунда Гайсә канунчы һәм фарисейләргә мѳрәҗәгать итеп:– Канун шимбә кѳнне савыктырырга рѳхсәт итәме? – дип сорады.
яһүдләр савыккан кешегә:– Бүген шимбә кѳн, безнең канун буенча, син ятагыңны алып йѳрергә тиеш түгел, – диделәр.
Муса кануны бозылмасын дип, шимбә кѳнне ир бала сѳннәткә утыртыла икән шимбә кѳнне бер кешене бѳтенләй савыктырганым ѳчен нигә Миңа ачуыгыз килә?