Иртә белән Ул яңадан Аллаһы Йортына килде һәм Аның янына күп халык җыелды. Ул, утырып, аларны ѳйрәтә башлады.
Алар моны, Гайсәне сынау ѳчен, Аны гаепләргә берәр сылтау табарбыз, дигән уй белән әйттеләр. Әмма Гайсә, чүгәләп, бармагы белән җиргә яза башлады.
Гайсә торып басып:– Сеңлем! Кайда алар? Сине беркем дә хѳкем итмәдеме? – дип сорады.
Чѳнки Раббы тарафыннан чакырылган кол – Аның ирекле кешесе. Ә хѳр хәлдә чакырылган кеше – Мәсихнең колы.
Сѳеклеләрем, безгә шундый вәгъдәләр бирелде! Шуңа күрә, әйдәгез, тәннең, рухның һәртѳрле бозыклыкларыннан үзебезне сафландырыйк һәм Аллаһыдан курыккан хәлдә изгелекне камилләштерик.
Аллаһының теләге: сезнең изге булуыгыз. Ул җенси азгынлыкны читкә этәрүегезне тели.
Аллаһы безне шакшы булырга түгел, ә изге булып яшәү ѳчен чакырды.
Гайсә Мәсихне күрмәгән килеш яратасыз, хәзер күрмәсәгез дә, Аңа иман итәсез һәм иманыгызның максатына, җаныгызның котылуына ирешеп, әйтеп бетергесез һәм ифрат зур куаныч белән шатланасыз.
Яманлык кылучы яманлык кылуын дәвам итсен, бозык кеше үзен тагын да бозыклатсын, тәкъва кеше тагын да тәкъвалык тудырсын һәм изге кеше изге яшәү рәвешен дәвам иттерсен».