Шо агьвалатлардан сонг бираз заман оьтюп, Ибрайимге Раббибиз бир гьайран гёрюнюш гёрсете. О Раббибизни булай сёзлерин эшите: – Къоркъма, Ибрайим, Мен сени Къалкъанынгман. Сагъа уллу савгъат берилежек.
Амма огъар кёкден Аллагьны малайиги: – Ибрагьим, Ибрагьим! – деп чакъырыв эте. – Вай! – деп жавап бере о.
Аллагьны малайиги магъа тюшюмде: «Якъуб!» – деди. «Вай!» – деп жавап бердим.