Биз будай тарлавда кюлтелер байлап тура эдик. Мени кюлтем тюппе-тюз эретургъан эди, сизин кюлтелеригиз буса ону аралап алып, мени кюлтеме баш ийди!
Сонг Юсупгъа бирдагъы да тюш гёрюне, о шону да агъаларына, инисине хабарлай: – Тюшюмде магъа гюн, ай, он бир юлдуз баш ийдилер!
Шо тюшюн о атасына ва агъаларына, инисине хабарлагъанда, атасы огъар: – Не тюшлердир сагъа гёрюнеген? Не эте, биз барыбыз да: мен, ананг, агъаларынг, ининг – гелип йиберип, алдынгда тобукъдан туруп, сагъа баш уражакъбызмы? – деп къайнашып ала.
Яманлар яхшыланы алдында баш иер, намуссузлар да гьалал адамланы къапу алдында бозарып къалар.