Книга Бытие Cтих 1 | Параллельные места

Выбор основного перевода

Открыть комментарий или сравнить с другим переводом

Выбор книги основного перевода

Бытие Ветхий Завет

Ветхий Завет

Бытие

Псалтирь

Притчи

Новый Завет

От Матфея

От Марка

От Луки

От Иоанна

Деяния

Иакова

1. Петра

2. Петра

1. Иоанна

2. Иоанна

3. Иоанна

Иуды

К Римлянам

1. Коринфянам

2. Коринфянам

К Галатам

К Ефесянам

К Филиппийцам

К Колоссянам

1. Фессалоникийцам

2. Фессалоникийцам

1. Тимофею

2. Тимофею

К Титу

К Филимону

К Евреям

Откровение

← Предыдущая

Бытие

Следующая →

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50

Тек ачлыкъ бирден-бир гючленип тура.

Параллельные места

Бытие 41:56

Бытие 41:57

Савлай дюнья ачлыкъгъа тарый. Гьамарланы ачып, Юсуп мисрилилеге ашлыкъны сатма башлай, неге тюгюл Мисриде ачлыкъ баргъан сайын гючлю бола. Мисриге, Юсупну ягъына, сатып ашлыкъ алмакъ учун хоншу уьлкелерден де гелип туралар, неге тюгюл ачлыкъ бютюн дюньяны къуршап алгъан болгъан.

Мисриден гелтирген ашлыкъ битген сонг, атасы уланларына: – Дагъы да бираз ашлыкъ гелтиригиз, – дей.

Ягьуда булай жавап бере: – О адам бизге гиччи инибизни гелтирмей туруп, оьзюню гёзюне де гёрюнмесин деп къатты кюйде буварды.

Эгер де ону бизин булан йиберсенг, сагъа ашлыкъ алма баражакъбыз.

Йибермесенг, биз бармажакъбыз. О адам гиччи инибизсиз оьзюню гёзюне де гёрюнмегиз деп буварды.

– Не эте эдигиз мени башыма бу балагьны гелтирип? Сизин дагъы да инигиз барны айтып не эте эдигиз? – дей Исрайыл.

Олар булай деп жавап берелер: – О адам бизин гьакъыбызда, къардашларыбызны гьакъында кёп соравлар берип турду. О атабыз савму деп, дагъы да агъа-инилеригиз бармы деп сорады. Биз буса жавап берип турдукъ. О гиччи инибизни гелтир деп буйрукъ этер деп кимни эсине геле эди дагъы?

Ягьуда атасы Исрайылгъа булай дей: – Йибер ону бизин булан, биз де гетейик. Шолай этсек, барыбыз да сав къаларбыз, ачлыкъдан биз де, сен оьзюнг де, бизин яшларыбыз да, бирибиз де оьлмесбиз.

Мен огъар жаваплыман, ону гьайын этме сёз де беремен. Эгер де мен ону сагъа къайтарып гелтирмесем, оьлюп къалгъынча, сени алдынгда айыплы къалып туражакъман.

Эгер де биз чалт айлангъан бусакъ, эки керен барып да гележек эдик!

Исрайыл булай дей: – Олай болгъан сонг, мен айтагъанны этигиз. Бизин топуракъ не зат булан бай буса, къапларыгъызны шо затлардан толтуруп, о адамгъа элтигиз: балгьамдан, балдан, атир ийисли сыламалардан, къоздан, бадамдан.

Къапларыгъызгъа салгъанларын къайтармакъ учун, гюмюшню эки керен артыкъ алыгъыз; олар, балики, янгылыш болуп къалгъандыр.

Бенияминни сизин булан алып, о адамны янына къайтып барыгъыз.

Симонну да, Бенияминни де йиберсин деп, бары да затны Еси болгъан Аллагь о адамны сизге бакъгъан якъда рагьмулу этсин дагъы. Эгер де мен оланы оьлюмюню къайгъысын гёрме тарыкъ бусам, шолай болуп къалсын дагъы.

Агъа-инилер савгъатлар гьазир этелер, алдагъы гезикден эсе бу гезик гюмюшню эки керен артыкъ этип алалар. Мисриге гелип, Юсупну алдында токътайлар.

Олар булан Бениямин де барын гёргенде, Юсуп баш къуллукъчусуна: – Бу адамланы мени уьюме элтип, нечакъы тарыкъ буса гьайван да союп, аш гьазирлеп тур. Бугюн тюш ашны олар мени булан ашажакълар, – дей.

Юсупну буйругъуна гёре, баш къуллукъчу оланы Юсупну уьюне багъып алып юрюй.

Тек алып барагъанда къоркъуп, агъа-инилер бир-бирине: – Бизин шонда алда къапларыбыздан чыкъгъан гюмюш саялы элтелер! Олар бизин уьстюбюзге чабып, тутуп, къул этежеклер, эшеклерибизни чыгъарып алажакълар! – дейлер.

Уьйню посагъасына етишгенде, олар баш къуллукъчугъа булай дейлер:

– Ярай буса, айтма къой бизин, бийибиз! Биз мунда алда бир керен ашлыкъ алма гелген эдик.

Къайтагъан ёлубузда буса, гече ял алма ятгъанда, къапларыбызны ачгъан эдик. Гьарибизни къабыбызны башында ашлыкъ учун берилген гюмюшлерибиз салынып табулду. Шо гюмюшню биз къайтарып да гелтиргенбиз.

Дагъы да ашлыкъ алмакъ учун да гюмюш гелтиргенбиз. Шо гезик къапларыбызгъа гюмюшню ким салгъанны буса биз билмейбиз.

– Парахат болугъуз. Къоркъмагъыз. Сизин къапларыгъызгъа шо гюмюшню Аллагьыгъыз, атагъызны Аллагьы салды. Гюмюшюгюз шо заман магъа бары да етишген эди! – дей олагъа баш къуллукъчу. О агъа-инилени янына Симонну чыгъара.

Сонг оланы барын да Юсупну уьюне чакъырып, аякъларын жувмакъ учун сув гелтире ва эшеклерине ем сала.

Агъа-инилер савгъатларын да онгарып, тюшге Юсупну къаравуллап токътайлар. Олагъа оьзлер тюш ашны мунда ашажагъы гьакъда айтылгъан болгъан.

Юсуп уьюне къайтгъанда, огъар гелтирген савгъатларын берелер ва ону алдында тобукъдан туруп, баш уралар.

Юсуп олагъа салам берип: – Магъа оьзюню гьакъында хабарлагъан атагъызны кюю нечикдир? Савму о? – деп сорай.

– Сени къулунг болгъан атабыз сав-саламат, – деп жавап берелер агъа-инилер ва ону алдында бирдагъы да тобукъдан туруп, баш уралар.

Юсуп къарап оьз иниси Бенияминни гёрюп, булай дей: – Буму сиз магъа айтгъан гиччи инигиз? Сагъа Аллагьны рагьмусу болсун, балам!

Юреги инисине бакъгъан якъда сюювден толуп, Юсуп йылап йиберме аз къала. Тезлик булан башгъа уьйге чыгъып, онда йылап ала.

Сонг жувунуп, къайтарып къонакъланы янына геле ва оьз-оьзюн къолгъа алып, аш салма буйрукъ бере.

Ашны Юсупгъа айры, къонакълагъа айры, мисрилилеге айры салалар, неге тюгюл мурдар болма сюймейли, мисрилилер исрайыллылар булан бирче ашамай болгъанлар.

Агъа-инилени Юсупну алдында гезик булан, уллусундан башлап, гиччисине ерли олтурталар. Шогъар олар тамаша болуп, бир-бирине къарайлар.

Юсуп олагъа оьзюню тепсисинден ашлар йибере. Бенияминге буса оьзгелеринден беш керен артыкъ бере. Олар Юсуп булан тойгъунча ашап-ичелер.

← Предыдущая

Бытие

Следующая →

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50

Выбор основного перевода