Сарай Ибрайимге: – Мени абурсуз болгъанлыгъыма сен жаваплысан. Мен сагъа къатын этип къаравашымны берген эдим, о буса айлы болуп, магъа оьктем къарай. Экевюбюзге де тюз дуванын Раббибиз этсин дагъы, – дей.
Магъа, мени яшларыма, яшларымны яшларына хыянатлыкъ этмежекге Аллагьны аты булан ант эт. Мен сени булан нечик рагьмулу болгъан бусам, сен де магъа ва сени сыйындыргъан элге шолай рагьмулу болажакъгъа ант эт!
Раббибиз Якъубну къырыйында токътап, огъар булай дей: – Мен Раббимен, атанг Ибрагьимни, Исгьакъны Аллагьыман. Шу сен ятып турагъан топуракъны Мен сагъа ва сени наслуларынга бережекмен.
Эгер мени булан атамны Аллагьы – Ибрагьимни Аллагьы, Исгьакъны Къоркъуву болмагъан эди буса, сен мени гьеч бир затсыз ёлума салажакъ эдинг. Тек Аллагь мени языкълыгъымны, тёкген къыйынларымны гёрюп тура: бу гече Оьзю мени янымны тутду!