Шо вакъти Авимелегь, янында асгербашы Пигьол да булан гелип, Ибрагьимге булай дей: – Сен не эте бусанг да, сагъа Аллагь кёмек эте.
Шо заман Раббибиз де Якъубгъа: – Ватанынга, къардашларынгны ягъына къайт. Мен сени булан болуп туражакъман, – дей.
Эгер мени булан атамны Аллагьы – Ибрагьимни Аллагьы, Исгьакъны Къоркъуву болмагъан эди буса, сен мени гьеч бир затсыз ёлума салажакъ эдинг. Тек Аллагь мени языкълыгъымны, тёкген къыйынларымны гёрюп тура: бу гече Оьзю мени янымны тутду!
Исрайыл Юсупгъа булай дей: – Оьзюню алдында аталарым Ибрагьим, Исгьакъ яшагъан Аллагьым бу яшланы шабагьатласын. Гьар заман да, бугюнге ерли де мени Къойчумдай болгъан Аллагьым,