Гьали тынгла чы, уланым, мен айтагъанны эт.
– Шо налат магъа болуп къалсын, уланым. Сен мен айтагъанны эт. Бар, алып гел, дей анасы.
Ребеканы эркъардашы Лабан къызардашында сыргъаны ва билезиклени гёргенде ва гелген адам ону булан нени гьакъында сёйлегенни билгенде, къуюгъа багъып алгъасай, Ибрагьимни къулуну ягъына багъып бара. О буса тюелери де булан къуюну къырыйында токътап тура болгъан. Лабан огъар: