Книга Бытие Cтих 29 | Параллельные места

булай дей: – Налат болсун Гьанангъа! О агъаларыны къара къулу болуп къалажакъ! Сени шабагьатлагъанны Мен де шабагьатлажакъман! Сени налатлагъанны Мен де налатлажакъман! Дюньяны бары да халкъларына сенден таба шабагьат болажакъ! Раббибиз огъар булай дей: – Сени къурсагъынгда эки къавум бар, къарнынгдан эки башгъа халкъ чыгъажакъ. Оланы бириси бирисинден гючлю болуп чыгъажакъ, уллусу гиччисине къуллукъ этежек. Ягьуда, агъа-инилеринг сени макътар! Сени къолунг душманланы елкелерине салынып тура. Агъа-инилеринг сени алдынгда тобукъдан туруп, баш урар.

– Исгьакъ Якъубну шабагьатлап, уланы атасыны ягъындан чыкъгъандокъ, гьавдан къайтып Исав геле.

О да татывлу этип аш биширип, атасына гелтирип: – Атам! Бираз гётерил, мен гелтирген къыр эчкини этинден аша, мени шабагьатла! – дей.

– Сен кимсен? – деп сорай Исгьакъ. – Мен сени уланынгман, биринчи уланынгман, Исавман, – дей о.

Исгьакъ бек гьалек болуп: – Сен гелгинче, къыр эчкини этин де табып, мени ашатгъан ким эди дагъы? Мен чи ону шабагьатладым, гьали энни шабагьат огъар болажакъ чы! – дей.

Шо сёзлени эшитип, Исав гючлю аччы тавуш этип къычырып йибере. Сонг атасына: – Мени де шабагьатла, атам! – деп тилей.

– Ининг мени ягъыма гелип, сагъа берилме герекли шабагьатны гьилла булан алып токътады, – дей Исгьакъ.

– Негьакъ тюгюл огъар Якъуб деп къойгъаны, о менден алдынлыкъ этегени бу экинчи керен! Башлап о мени биринчи болма ихтиярымны алды, гьали буса мени шабагьатымны да алды! Магъа гьеч бир шабагьат да къалмагъанмы экен дагъы? – дей Исав.

– Мен ону сени бийинг этдим, бары да агъа-инилерин огъар къуллар этдим, огъар ашлыкъны да, чагъырны да бердим. Сени учун не этип боламан дагъы, уланым? – дей Исгьакъ.

– Атам, сени биргине-бир шабагьатынг тюгюл ёкъму эди дагъы? Мени де шабагьатла, атам! – деп, Исав йылап йибере.

Исгьакъ буса огъар булай дей: – Сени яшавунг ерни берекетинден, кёкдеги янгурдан йыракъда болажакъ.

Сен къылычынг булан яшап туражакъсан, ининге къуллукъ этежексен. Тек шолай бир заман гележек – сен къаршылыкъ билдирип, бойнунгдагъы боюнсангны алып атажакъсан.

Атасыны шабагьатын алгъаны саялы, Исав Якъубгъа оьчлю бола. – Узакъ къалмай мени атам гечинежек, биз де ону артындан къайгъыра туруп къалажакъбыз. Сонг буса мен иним Якъубну оьлтюрежекмен, – деп ойлаша Исав.