Ону арты булан, Исавну табанын да тутуп, бириси де чыгъа. Огъар Якъуб деп къоялар. Олар тувгъанда, Исгьакъгъа алтмыш йыл бола болгъан.
– Баш авлет болмагъым магъа башгъа не бере? Оьле тураман чы, – дей Исав.
– Биринчилей ант эт! – дей Якъуб. Исав баш авлет болма ихтиярны Якъубгъа беремен деп ант эте.
Шо заман Якъуб Исавгъа экмек де, бурчакъ шорпа да бере. О ашап, ичип, туруп гете. Баш авлет болма ихтиярны гьакъында буса ону бир гьайы да болмай.