Ливанның қалың ормандары балтамен шабылып тасталғандай, паңданған жаудың әскері Құдіретті Құдайдың алдында құлап, жермен-жексен болады.
Шыршалар да қуанышқа кенеледі,Ливанның самырсындары да былай дейді:«Уа, патша, сен тақтан құлағандықтан ендіБізді шауып құлатуға ешкім келмейді».
Сонда сен құлап түсіп, жерде жатып сөйлейтін боласың. Сенің сөздерің өзің жатқан шаң-тозаңнан естілмек. Даусың тіпті көрдегі аруақтың сыбырына ұқсамақ.