Қабиҳларнинг оғзидан лаънат, ҳийла, пўписа чиқади, Сўзлари билан улар одамларни яралаб, барбод қилади.
Бало келтираман, дея режа қиласан, Ўткир устарага ўхшайди тилинг. Алдашга сен моҳирсан.
Эй Қуддус бойлари, сизлар зўравонлик қиляпсиз, Эй шаҳар одамлари, сизлар алдаяпсиз. Ёлғондан бошқани билмас тилларингиз.