Кўнгли чўкканларга Эгамиз яқиндир, Руҳан эзилганларни У қутқаради.
Сенинг халқингни у адолат ила ҳукм этсин, Бечораларни у тўғрилик билан ҳукм этсин.
Жанг араваларию отларни, Лашкару жангчиларни олиб чиқдим. Ана улар ётибдилар, турмайдилар. Пиликдай милтираб, ўчиб қолганлар.
Юксак, юқори бўлган, абадий яшайдиган Эгамиз, Номи муқаддас Эгамиз шундай айтмоқда: “Мен юксакда, муқаддас масканда яшайман. Камтарлар руҳини қайта тиклай деб, Итоаткорлар қалбини жонлантирай деб, Руҳи камтар, итоаткор одамлар билан биргаман.
Кейин Тўмага қараб: — Бармоғингни бу ёққа теккиз! Қўлларимни кўр. Қўлингни узатиб, биқинимга тегиб кўр. Иккиланишни бас қил, ишон! — деди.