Сенга йўл кўрсатган Эганг Худони тарк этдинг, Шу қилмишинг билан ўз бошингни ўзинг единг.
Шу сабабдан ёмғир ёғмади, Баҳорда ёғингарчилик бўлмади. Сен фоҳишадай безбетсан, Уят деган нарсани билмайсан.
Тутган йўлингиз, қилган қилмишингиз дастидан Бу кулфат бошингизга келди–ку! Жазоингиз шудир. Оҳ, нақадар аччиқ бўлмаса бу кулфат! Нақадар юракни эзади–я!”