Раббибиз Ибрайимге: – Шу топуракъны сагъа есликге бермек учун, Мен сени Гьалдейдеги Ур деген шагьардан гелтирдим, – дей.
Раббибизни тавушу сувланы уьстюндедир; макътавлу Аллагь кёк кёкюрегендей тавуш чыгъарып къойду, кёп сувланы уьстюндедир Ону тавушу да.
– Къардашлар! Аталар! Гьали оьзюмню якълап мен сёйлежек затлагъа къулакъ асып къарагъыз, – дей о.