Книга Бытие Cтих 9 | Параллельные места

Выбор основного перевода

Открыть комментарий или сравнить с другим переводом

Выбор книги основного перевода

Бытие Ветхий Завет

Ветхий Завет

Бытие

Псалтирь

Притчи

Новый Завет

От Матфея

От Марка

От Луки

От Иоанна

Деяния

Иакова

1. Петра

2. Петра

1. Иоанна

2. Иоанна

3. Иоанна

Иуды

К Римлянам

1. Коринфянам

2. Коринфянам

К Галатам

К Ефесянам

К Филиппийцам

К Колоссянам

1. Фессалоникийцам

2. Фессалоникийцам

1. Тимофею

2. Тимофею

К Титу

К Филимону

К Евреям

Откровение

← Предыдущая

Бытие

Следующая →

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50

Юсуп баш къуллукъчусуна: – Оланы къапларын, нечакъыны гётерип бола буса, шончакъы ашлыкъдан толтур. Гьарисини къабыны башына къайтарып оьзюню гюмюшюн сал.

Гиччисини къабына буса гюмюшю булан бирче мени гюмюш аягъымны да сал, – дей. Баш къуллукъчу Юсуп айтгъан кюйде эте.

Танг вакътиде къонакъланы эшеклери де булан ёлгъа салалар.

Агъа-инилер шагьардан чыгъалар. Тек олар ариге гетип де битгинче, Юсуп баш къуллукъчусуна булай дей: – Тез оланы артындан етиш! Етишгенде буса, булай деп айт: «Неге яхшылыкъгъа яманлыкъ этдигиз?

Неге бийимни гюмюш аягъын урладыгъыз? О чу ону пал салагъан, ичеген аягъы. Намарт иш этгенсиз сиз!»

Баш къуллукъчу оланы артындан да етишип, оьзюне буюрулгъан затланы айта.

Агъа-инилер булай жавап берелер: – Бийибиз, шолай затланы сен неге айтасан? Биз, сени къулларынг, шо затны этип боларбызмы дагъы?

Биз чи къапларыбыздан чыкъгъан гюмюшню де Гьанандан тутуп шунда ерли къайтарып гелтирген эдик! Биз сени бийингни гюмюшюн яда алтынын урлап не этейик?

Эгер де урлангъан зат бизин бирибизден чыгъып къалса, ону оьлтюрюп къойсунлар, биз буса бийинге къуллар болуп къаларбыз.

Параллельные места

Бытие 31:42

Эгер мени булан атамны Аллагьы – Ибрагьимни Аллагьы, Исгьакъны Къоркъуву болмагъан эди буса, сен мени гьеч бир затсыз ёлума салажакъ эдинг. Тек Аллагь мени языкълыгъымны, тёкген къыйынларымны гёрюп тура: бу гече Оьзю мени янымны тутду!

– Яхшы, сиз айтагъан кюйде болсун. Тек урлангъан зат кимден чыкъса, о къул болуп къалажакъ, оьзгелер буса парахат кюйде гетежеклер, – деп жавап бере баш къуллукъчу.

Агъа-инилер алгъасавлу кюйде къапларын да ерге салып, оланы башларын чечелер.

Баш къуллукъчу оланы уллусундан башлап гиччисине ерли барын да тюнтюп чыгъа. Аякъ Бенияминден табулуп къала.

Къайгъырмакъны гючлюлюгюнден агъа-инилер опуракъларын йыртып пара-пара этелер ва эшеклерин янгыдан ерлеп, шагьаргъа къайталар.

Ягьуда агъа-инилери де булан гелгенде, Юсуп уьйде болгъан. Олар Юсупну алдында тобукъдан туруп, баш уралар.

Юсуп буса олагъа: – Сиз этген недир? Мени йимик адамланы пал салма пагьмусу болагъанны билмейми эдигиз дагъы? – дей.

– Не айтайыкъ биз бийибизге? Нечик жавап къайтарайыкъ? Айыбыбызны нечик жувайыкъ? Бизин айыбыбыз Аллагьны алдында ачылып къалды. Бугюнден сонг биз барыбыз да – оьзюнде аякъ табулгъан да, оьзгелер де – бийибизни къулларыбыздыр, – дей Ягьуда.

– Ёкъ. Мен шолай этмесмен! Аякъ кимден табулгъан буса, о мени къулум болажакъ, сиз буса парахат атагъызны янына къайтыгъыз, – дей Юсуп.

Шо заман Ягьуда Юсупну янына гелип, булай дей: Бийим, магъа, сени къулунга, сёйлеме ихтияр бер. Ачувланма магъа, бийим! Сен чи оьзю пачадайсан!

Сен, бийибиз, бизге: «Атагъыз да, дагъы агъа-инигиз де бармы?» – деп сорагъан эдинг.

Биз сагъа атабыз сав, тек къарт деп, ону дагъы да гиччи уланы бар деп жавап берген эдик. Бу ону къарт чагъында болгъан авлети. Анасындан тувгъан авлетлерден о янгыз къалгъан, ону агъасы да оьлген. Атабыз ону бек сюе.

Сен де бизге гиччи инибизни гелтирмекни талап этген эдинг.

Биз сагъа, бизин бийибизге, эгер о атасындан айрылса, ону атасы оьлюп къалажагъын айтгъан эдик.

Тек сен бизге: «Гиччи инигизсиз дагъы гёзюме гёрюнмегиз», – дединг.

Биз уьйге, сени къулунг болгъан атабызны янына къайтгъанда, сени сёзлерингни огъар етишдирдик, бийим.

Атабыз янгыдан бираз ашлыкъ гелтиригиз дегенде буса,

биз гиччи инибизсиз бармажагъыбызны, осуз сени гёзюнге гёрюнме де ярамайгъанын айтып бердик.

Атабыз да бизге булай деди: «Къатыным магъа эки улан тапгъанны сиз де билесиз.

Бири гетди мени янымдан. Шексиз кюйде, къыр жанлар ону паралап къойгъандыр, неге тюгюл де шондан берли мен ону гёрмегенмен.

Гьали экинчисин де алып гете турасыз. Огъар да бир зат болуп къалса, мен ону гётерип болмажакъман: сиз мени, башы ап-акъ болгъан къартны, къайгъыгъа да батдырып, къабургъа гийирежексиз».

Атабызны шонча бек сюеген уланын да къоюп, мен уьйге къайтма боларманмы дагъы?

Бизин булан о ёкъну гёргендокъ, атабыз оьлюп къалажакъ. Атабыз, сени къулунг, акъсакъаллы къарт, биз саялы къайгъыра туруп, ахыратгъа гёчежек!

Мен, сени къулунг, инибиз къайтажакъгъа атама ант этдим. Эгер ону уьйге къайтарып гелтирмесем, атамны алдында айыплы къалып туражакъман.

Шо саялы ону орнуна мунда мен, сени къулунг, къалайым! О буса агъалары булан къайтып гетсин.

Атамны янына осуз мен нечик къайтып боларман? Мен атамны къайгъысын гёрме болмажакъман!

← Предыдущая

Бытие

Следующая →

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50

Выбор основного перевода