Ибрайим Ону алдында ерге къапланып ята. Аллагь булай дей:
Ичинден кюлемсиреп, Сара булай деп ойлаша: – Мени девюрюм гетди, есим де къарт. Яш тапма насиплер де къайдадыр гьали?
Сара булай дей: – Аллагь мени къуванчлы гьалгъа салып къойду. Бу затны гьакъында эшитген гьар ким мени булан бирче къуванып туражакъ.